donderdag 23 februari 2012

23 februari: oeps, een schrijfblok

Op algemeen verzoek laat ik nog maar eens wat van me horen. Ik kan zeggen dat het druk geweest is, maar daar is natuurlijk niets van aan. Als werkloze doe je de hele dag niets dan bezigheidstherapie. Die van mij bestaat uit heel veel onnozele tv kijken waar mijn huisgenoten niet gelukkig van worden. Verder kan ik me ook amuseren met cakes, koekjes en taart bakken, dit dan weer wel tot groot jolijt van voornoemde huisgenoten.

De laatste creatie was een pistachecake met romige chocoladevulling, overgoten met een dikke laag witte chocolade. Versieren met chocohartjes en voila, helemaal valentijnsgeschikt. Hij was lekker.

Verder zijn er nog twee katten die aandacht en geflodder opeisen. Heerlijk warm op een koude ochtend, zo'n bolleke plush dat zich tegen je aan vlijt.

Al de hele winter denk ik: den hof zou eens gedaan moeten worden, maar zolang het stenen uit de grond vriest is dat geen optie. Overigens ken ik mezelf ook wel een beetje en tot mijn ellebogen in de potgrond zitten is niks voor mij. Ik vrees dus dat er ondanks veel goede voornemens en enthousiaste plannen niks van in huis zal komen.

Window shoppen kan ik ook goed. Online vooral. Uren rondklikken, mandje volgooien, hele outfits plannen en uit 4 verschillende webwinkels bijpassende accessoires kiezen om tenslotte toch maar alle vensters te sluiten.

Bloggen, ja, bloggen wil ik al weken doen. Mijn hoofd zit vol maar er wil maar niks uit mijn vingers rollen. Zo komt het dat deze blog al even ziekelijk is. Maar nog niet dood en begraven. Ik blijf prutsen en kladversies schrijven. Vandaar ook dat deze post een beetje van hot naar her springt. Ik kan er geen structuur in brengen. Writer's block, schijnt dat te heten.

Verder gaat het goed. Ik hou me bezig, ik solliciteer vollenbak en ik mag al eens op gesprek gaan. Zo'n twee keer per week, gemiddeld. Maar aanbiedingen zijn daar nog niet van gekomen. Een mens zou bijna aan zichzelf gaan twijfelen, maar zover zijn we nog niet. Ik ben ook nog maar goed 4 weken op de arbeidsmarkt. De wereld weet gewoon nog niet dat ik weer beschikbaar ben, zo simpel is het. Tot nader order vind ik mezelf totally awesome. :D