woensdag 20 juli 2011

20 juli: a whole new world

Ik ben er eindelijk. Nieuwe wereld.

Zo nieuw is het natuurlijk allemaal niet. Ik kom hier al jaren. Ik ken mijn weg, ik ken de buren. Maar het papierwerk is anders. En overweldigend. En traag. Vooral heel erg traag.

Ik doe alle mogelijke inspanningen om aan een national insurance number te komen. Dat nummerke dat bij ons op onze SIS-kaart staat. Heb ik dus niet. Maar blijkbaar is het wel nodig. Helaas moet je al in Engeland wonen om er eentje te kunnen aanvragen. Telefoontje om je aanvraag te starten. En dan kan je alleen maar wachten.

Dan komt het spannende proces waarbij je door jobcentre plus uitgenodigd wordt om te gaan bewijzen dat jij werkelijk jij bent. Dat doe je door je identiteitskaart te tonen. En dan moet je weer... wachten. Jawel.

Als ze eruit zijn dat jij effectief jezelf bent, gaat je aanvraag weer terug naar het national insurance centre. Nog een beetje wachten.

Tot het op een mooie ochtend door de brievenbus glijdt: het kaartje met je nummertje.

En wat je daar dan mee kan? Jezelf identificeren. Het is me wat.

1 opmerking:

  1. Klinkt logisch toch? ;) Hopelijk gaan andere administratieve zaken daar iets vlotter :)

    BeantwoordenVerwijderen