Al weken is het weer hier triest; het klassieke grijs, met regen. Maar sinds zondag is de zon erdoor gekomen. Heerlijk. Ik ben nooit zo'n buitenmens geweest, maar sinds ik in Engeland ben profiteer ik van elk straaltje zon. En met reden, want die straaltjes zijn zeldzaam!
Dagje rondwandelen in Nottingham tot mijn schouders rozig zijn. Barbecuetje. Lunchen in Joules' yard, een spotgoedkoop eethuisje met een binnentuin waar ze dan ook nog eens planten, meubelen en algemene rommel verkopen. Maar de lasagna is er lekker en de fruitsapjes versgeperst.
Morgen is er farmer's market (elke eerste donderdag van de maand) en dan gaan we een zakje homemade fudge halen, een struisvogelburger eten en een pie uitzoeken voor John. John eet graag pie. En opdat hij mij niet laat deporteren, moet ik hem af en toe omkopen met hapjes. Grapje uiteraard!
Wat de administratie en het jobhunten betreft: all is quiet on the western front. Of in ieder geval, het verloopt vlot. Ik heb een bijzonder positief interview achter de rug en zit te duimen voor die job. Ik ben ondertussen ook uitgeschreven uit België, maar in Londen wachten ze nog op de officiële papieren. Die zouden echter onderweg zijn. Go Royal Mail, go! Dan kan ik me gaan inschrijven, een bankrekening openen, een huisarts zoeken.
Ook de National Insurance Number application is in het volgende stadium. Ik heb me aangemeld bij Jobcentre Plus in Nottingham, ik heb bewezen dat ik mezelf ben (hihi) en nu is het 2 tot 6 weken wachten op a) een nummertje of b) een aanvraag tot bijkomende informatie. Een definiteive afwijzing zit er eigenlijk niet in, zei de mevrouw van het jobcentre. Als Europeaan kan dat niet. En drie hoeraatjes voor de EU.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten